Door David Bots – Op een aangename zaterdag 29 april mocht het tweede elftal zijn laatste wedstrijd van het seizoen spelen tegen DZOH 3. De tegenstander uit Emmen kon vandaag kampioen worden in de 3e klasse F. Hiervoor was wel een overwinning nodig tegen de boys uit Onstwedde. Deze situatie noopte de leider van DZOH tot het verzoek, het rustig aan te doen. Het tweede elftal kon namelijk niet meer omhoog of omlaag en de periodetitel zou onwaarschijnlijk zijn. ONZIN natuurlijk! De trots en de eer van Onstwedde moest verdedigd worden.
De oranjehemden hadden een paar weken terug al gespeeld tegen DZOH 4 en kregen toen gezelschap van een dame die zich aangetrokken voelde tot keepers. En in het bijzonder tot de Onstwedder keeper. Ook vandaag was ze weer van de partij al was de liefde wat afgekoeld. De keeper van Onstwedde bleek op het bizar slechte kunstgras van DZOH al snel last te hebben van een bloedneus. De oorzaak is niet helemaal duidelijk, maar een echtelijke ruzie behoort tot de mogelijkheden. In ieder geval moesten watten uitkomst bieden.
Omdat leider Kruize ‘vissen’ aan het vangen was in Zweden, was Jan Roelfsema vandaag naast assistent-arbiter ook leider. De afscheidnemende trainer Richard Streuding stuurde de volgende elf namen het veld in:
Wouter Spaans, Gerjan Kruiter, Alex Streuding, Sion Bleker, Hendrik Scholtens, Rick Wakker, Marthijn Bruggers, Jelle de Vries, Berjan Scheper, Fokke Kramer, Anne Wilzing
De intenties van DZOH waren direct al duidelijk. De verdediging van Onstwedde werd snel onder druk gezet. Dit leidde een paar keer tot benauwde situaties. Aan de andere kant kon de uitspelende ploeg niet gevaarlijk worden. De aanval van Onstwedde werd steeds voor de zestien van DZOH gestopt. Hoewel DZOH gevaarlijker was, kwam dit vooral voort uit fouten van de Onstwedder spelers. Geen enkel schot kwam uit een goed uitgespeelde aanval. Waarschijnlijk speelden de zenuwen een rol, want tijdens de thuiswedstrijd was de ploeg gevaarlijker in spelsituaties. De verdedigers stonden dus goed opgesteld, maar moesten na tien minuten wel een forse domper tegemoetzien. Sion Bleker bleef in het kunstgras vastzitten en verzwikte daardoor zijn enkel. Bleker die vooraf een doelpunt aankondigde kon daardoor zijn belofte niet waarmaken. Hij moest gewisseld worden door Luc Nieuwenhuis. Nieuwenhuis kwam als verdedigende middenvelder te spelen. Daardoor schoof Rick Wakker terug naar de laatste linie.
Dit was niet het enige malheur van de dag. De ene na de andere speler van Onstwedde viel vandaag neer. Het wonderwater moest eraan te pas komen om de spelers weer op te lappen. Vooral Berjan Scheper had veel last van zijn botsing. Scheper kwam met het hoofd tegen de verdediger van DZOH aan en kwam er als slechtste uit. Hij hield last van duizelingen gedurende de wedstrijd en moest in de tweede helft daarom ook vervangen worden door Marijn Roelfsema.
Toch was er ook heugelijk nieuws te melden in de eerste helft. Onstwedde kwam namelijk op voorsprong door een frommelgoal. Uiteindelijk gaf Anne Wilzing het laatste tikje. De keeper van DZOH zag er niet goed uit doordat hij de bal niet onder controle kon krijgen.
Intussen keek het publiek steeds zorgelijker en ook het gezicht van de coach van DZOH werd steeds rooier. Hij was namelijk geïrriteerd, omdat keeper Spaans alle ballen pakte en de aanvallers van DZOH daar niet mee om konden gaan en mompelde chagrijnig: “Ik had gezegd dat ze een goede keeper hadden” tegen zijn omstanders.
Met deze quote valt daarom ook het verdere verloop van de wedstrijd goed te illustreren. DZOH drukte steeds verder de verdediging in het nauw. Echter vonden ze steeds keeper Spaans in hun weg, maar ook de linie ervoor vocht voor de 0. Toen de tweede helft begonnen was, kreeg Onstwedde de supporters (ongeveer 50 mensen) van DZOH in de rug. Dit leidde tot frustraties bij linkerverdediger Scholtens die de spreekkoren zat was. Hij liet dit op een niet geheel onduidelijke manier aan de rellende jeugdleden weten. Diezelfde jeugdleden lieten ook keeper Spaans niet met rust. Waar volwassen hooligans met bier naar de spelers van de tegenpartij gooien, gooiden ze nu met Haribo’s en winegums. Het bier werd de spelers van Onstwedde wel aangeboden, maar dan moesten ze ballen expres doorlaten. Zoals eerder gezegd zit dit niet in de aard van de Onstweddenaren om dit aan te nemen.
Onstwedde had het moeilijk, maar echte kansen kreeg DZOH niet. Onstwedder Boys ook niet, maar het kon wel gevaarlijk eruit komen. Met de balvaste spits Fokke Kramer en de snelle Anne Wilzing ging Onstwedde op jacht naar het doel van DZOH. Toen Wilzing in het strafschopgebied was, gleed een verdediger over de autobanden en gebruikte hierbij zijn hand om de bal te blokken. Heel Emmen zag dat dit een penalty moest zijn en dus de genadeklap voor het kampioenschapsfeest op 29 april. Echter bleken de scheidsrechters in Emmen spelregels te hebben waarbij je met voetbal de bal wél met de hand mag aanraken. Dit was een van de laatste kansen van Onstwedde, DZOH brak namelijk in de 80ste minuut door en nadat Hendrik Scholtens aan zijn tegenstander hing, besloot de scheidsrechter nu wel een penalty te geven. Overigens was deze strafschop geheel terecht. Hiermee was de oranje muur ook gebroken. Nadat David Bots zijn rentree gemaakt had, scoorde DZOH de 2-1 en 3-1 binnen enkele minuten.
Hiermee is het seizoen voor Onstwedder Boys 2 definitief afgelopen. De zevende plaats is het eindstation met acht overwinningen, drie gelijke spelen en negen nederlagen. Nadat na de winterstop een vastere kern was ontstaan, waren de Onstweddenaren een plaag voor iedere tegenstander. De aanvallende impulsen resulteerden in 38 doelpunten en door de ijzersterke verdediging slechts 30 tegen (de minste van de gehele competitie). Vergeleken met het vorig seizoen in de derde klasse is alweer een enorme progressie geboekt.
Wat het tweede het komende jaar te wachten staat is nog onbekend. We hopen wel op ieders support en we willen iedereen bedanken die ons dit jaar heeft aangemoedigd!
N.B. In het wedstrijdverslag van DZOH 4 – Onstwedder Boys 2 (http://bit.ly/2p4XGcq) was te lezen dat een toeschouwer van DZOH onze assistent-arbiter als “Oape” aansprak. Wij kwamen deze meneer opnieuw tegen. Dit keer geheuld met een enorme bril én een verrekijker kwam deze man tot de conclusie, dat Jan Roelfsema geen “Oape” is.
