Categorie: Nieuws

Door David Bots – Na twee verregende zaterdagen met wisselend resultaat, mocht het tweede elftal nu aantreden op een aangename zaterdag. Tegenstander is de VV Hoogeveen. De Drenten hebben net zoals Onstwedde al twee wedstrijden achter de rug, beide resulterend in een gelijkspel tegen sterke tegenstanders. Hoewel vorig jaar Onstwedde eenmaal zegevierde en eenmaal de bovenliggende partij was in eigenhuis, was het dus gewaarschuwd.

Onstwedde had een zware week achter de rug. De donderdagtraining was zo zwaar, dat een bepaalde speler was afgehaakt. Daarnaast was sterkhouder Hendrik Scholtens op proef bij een Londense topclub. Daarentegen kreeg het tweede beschikking kwalitatieve impulsen van de gastspelers.

Toen scheidsrechter Peter de Jong floot voor het begin van de wedstrijd, was het duidelijk dat Hoogeveen ook nu weer een aanvallend ingestelde ploeg was. Vanuit scoutingswerkzaamheden van leider Kruize, was al aangegeven dat de nummer 10 een gevaarlijke speler was. Nanne ‘stofzuiger’ Huiges had de taak om deze speler onschadelijk te maken.
Ondanks het verdedigende werk van Huiges en de rest van de verdediging bleek er toch een mannetje over te zijn. De Hoogeveners bleken met vier man in de voorhoede te spelen. Dit leverde een aantal gevaarlijke situaties op, waarna een tactische verandering in de opstelling ervoor zorgde dat deze aanvallende impulsen verminderd werden.
Het aanvalsspel van Hoogeveen bleek dus minder te worden, maar ze bleven nog wel extreem gevaarlijk in de corners. Hoewel Onstwedde geen slechte koppers heeft, bleek Hoogeveen altijd gevaarlijk te zijn in de hoekschoppen. Onstwedde kreeg daarentegen nauwelijks corners en moest dus gevaarlijk worden vanuit het veldspel. Dit gebeurde vooral via Gerwin de Wijk, die de bal net over het doel lobde.

Doordat beide teams elkaar daardoor in evenwicht lieten, gingen ze met 0 doelpunten naar de kleedkamer. Normaal is het dan tijd voor tactische aanpassingen, echter was iedereen nu wel tevreden over hoe het spel verliep. Een wissel was er wel. Aanvallende middenvelder Alex Streuding verliet het basiselftal vanwege naweeën van zijn griep. Sion Bleker kwam er voor hem in. Dit zorgde ervoor, dat Geoffrey Aartsma van rechtermiddenvelder een plek doorschoof.

In de tweede helft waren de boys de bovenliggende partij. Ondanks wisselingen aan de zijde van Hoogeveen, konden ze hun spel uit de eerste helft niet voortzetten. Onstwedde daarentegen kwam steeds aanvallender te spelen. Regelmatig schoven Abel Jan Huiges en Sion Bleker door naar voren. Laatstgenoemde passeerde in de tweede helft zelfs een tweetal van Hoogeveen op de achterlijn. Dit deed hij uit een onmogelijke situatie via een draai. Er zijn nog geen woorden uitgevonden om de schoonheid van deze actie te beschrijven.

Inmiddels was ook verdediger Rick Wakker aangekomen op Sportpark de Boskamp. Hij was later omdat hij oppasverplichtingen had. Om in het veld te komen voerde hij een klassieke truc uit. Door te praten en op de dug-out te tikken, maakte hij de leider zo geïrriteerd, dat het alleen de vraag was wie er gewisseld moest. De blijdschap was er toen ook wanneer linksback David Bots aangaf te willen wisselen.

Voordat Wakker een bal aanraakte stond het inmiddels 1-0. Spits Fokke Kramer scoorde zijn eerste van het seizoen op aangeven van Aartsma. De tweede goal kwam op naam van Bert Jan Wilzing. Hij scoorde nadat Sion Bleker de bal voorgaf. Het was daarna weer aan Kramer om de bal als laatste het doel in te schieten weer op aangeven van Aartsma.
Aanstaande zaterdag is het tweede vrij. Op 28 oktober mogen ze aantreden tegen de koploper uit Beilen, Fit Boys. Het vorige seizoen waren de Onstweddenaren tweemaal kansloos tegen ze. Het is te hopen, dat het nu anders is.

Opstelling: Wouter Spaans, Gerjan Kruiter, Nick Wagenaar, Abel Jan Huiges, David Bots (’70, Rick Wakker), Geoffrey Aartsma, Nanne Huiges, Gerwin de Wijk, Alex Streuding (’45, Sion Bleker), Bert Jan Wilzing, Fokke Kramer

Door David bots – Het is inmiddels 30 september, het tweede mag zijn eerste wedstrijd spelen tegen Noordscheschut 4. De laatste wedstrijd was op 29 april toen kampioen DZOH 3 te sterk was. Vijf maanden en vele veranderingen hebben zich voorgedaan. Trainer Richard Streuding is nu verantwoordelijk voor het eerste. De hoofdverantwoordelijke is nu leider Mark Kruize met hulp van Jan Roelfsema. Wat niet is veranderd, is de klasse waarin de boys spelen. Net zoals vorig jaar speelt het tweede in de Drentse derde klasse B.

Noordscheschut was ook vorig jaar de tegenstander van de boys. Thuis werd toen verloren. Uit gelijkgespeeld. Direct na het derde elftal mocht het tweede gaan voetballen op het hoofdveld van sportpark De Boskamp. De toeschouwers waren toen al verwend met een 6-6 gelijkspel in de derby tegen SJS 5. Het sportpark was nat en dat was inmiddels ook te zien aan het veld. Hoewel ’s ochtends de velden er nog goed bijlagen, was de regen en de wedstrijd van het derde het veld niet in de koude kleren gaan zitten.

Coach Mark Kruize stuurde de mannen het veld op in de hoop dat het eerste doelpunt een van Onstwedder zijde was. Echter was het Noordscheschut die binnen 20 seconden en zonder één balcontact van Onstwedder zijde de bal binnenschoot. Gelukkig voor Onstwedde bleken de aanvallers buitenspel te staan bij het binnen schieten. Het was direct een wake-up call voor de nog in het vorig seizoen minst gepasseerde verdediging. Keeper Spaans mocht dus de indirecte vrije trap nemen om het spel weer in gang te brengen. Het was daarna Onstwedde die als eerste scoorde. Nadat Bert-Jan Wilzing een pass gaf op Anne Wilzing, scoorde laatstgenoemde de 1-0. Niet veel later scoorde Noordscheschut de aansluitingstreffer vanuit een ingooi. Het was inmiddels behelpen voor de Onstwedder verdediging, want het was glijden op het veld. Het was net of de koeien van familie Luring op het veld hadden rondgebanjerd.
Het tweede doelpunt van Onstwedde liet even op zich wachten, maar viel uiteindelijk uit een hoekschop. Verscheidene corners van Luc Nieuwenhuis waren al gevaarlijk, maar deze kon de keeper uit Noordscheschut niet wegwerken. De bal vloog er namelijk in eenmaal in.
Een andere hoofdrolspeler in de eerste helft was de heer Hendrik S. (in het circuit beter bekend als “Toene”), deze veelpleger veroorzaakte opnieuw een penalty. Het schijnt dat bij de lokale sigarenboer al een wedje te leggen is of deze verdediger meer of minder dan 6 strafschoppen weggeeft. Volgens de mannen in het programma Voetbal Inside zullen het ongetwijfeld meer zijn, waardoor de quotering ook maar 1,01 is voor boven de 6 strafschoppen. Gelukkig voor Onstwedde bleek de linkermiddenvelder van Noordscheschut al buitenspel te staan, dus was alle heisa om niets. Even later kwam deze “Toene” aan de bal bij een aanvallende actie. Nadat de corner werd weggewerkt uit vijandelijk doelgebied, had hij vrij baan om de bal in het doel te schieten. Maar in plaats van de bal op doel te mikken, werkte hij de bal ‘professioneel’ weg.

Nadat er verder niet veel meer gebeurde, kozen beide teams het ruime sop, zoals Piet Piraat het zou zeggen, naar de kleedkamer. Onstwedde had een goed laatste deel van de eerste helft achter de rug, maar had ook wel zin in warme thee.

Toen beide teams weer de wei ingingen, regende het nog steeds. Het was nu aan Onstwedde om de overwinning over de streep te trekken. Toen even later Bert-Jan Wilzing een vrije trap mocht nemen, schoot hij door de oneffenheden in de grond. Hierdoor kreeg de bal niet een curve over de spelers heen, maar raakte hij vol het hoofd van Sion Bleker. Hij ‘kopte’ de bal tegendraads het doel in, waardoor de keeper de verkeerde hoek indook. Luid juichend vierde hij zijn doelpunt met de handen in de lucht. Dit kon hij even later weer doen, toen hij met zijn linkerbeen de bal snoeihard in de korte hoek schoot. Het stond razendsnel 4-1 in het voordeel van de thuisploeg terwijl er ook meer grip kwam op de voorhoede van de gasten. En juist zij verloren de grip op de snelle Marijn Roelfsema, Anne Wilzing en Jarno te Raa.

Even later was het veld nog slechter geworden. Spelers zakten weg, sommige net iets verder dan de andere, in het ooit zo groene grasveld. De enige speler die wel goed om kon gaan met de blubber was de Westerwolds tomatenworstelkampioen, hij paste zijn vaardigheden toe om staande te blijven.
Het veld zorgde even later ook voor een opvallende gebeurtenis. Anne Wilzing dacht te scoren, maar de bal bleef voor de lijn liggen door de modder. Een kopie van de actie van PSV-aanvaller Jurrie Koolhof tegen Helmond Sport op 5 februari 1983 (https://youtu.be/-rvgB4QP6B0). De 4-1 bleef dus even uit, maar Wilzing revancheerde zich even later. Opnieuw schoot hij de bal naar het net toe en opnieuw minderde de bal vaart, echter rolde de bal nu wel over de lijn. Daarna was Wilzing opnieuw gevaarlijk. Hij schoot de bal ver voor hem én de keeper uit en schoot de bal daarna er beheerst in.

Een 6-1 overwinning en dus drie punten voor het tweede. Volgende week wacht de uitwedstrijd naar VVS in Oostwold. De blauwhemden spelen de laatste jaren steeds om promotie naar de tweede klasse, maar slaagden daar niet in.

Opstelling: Wouter Spaans, David Bots, Alex Streuding, Hendrik Scholtens (Mark Schurink), Sion Bleker, Rick Wakker, Marijn Roelfsema (Jarno te Raa), Luc Nieuwenhuis, Bert-Jan Wilzing (Wubbe Prins), Fokke Kramer, Anne Wilzing