In memoriam Elze Hidding

In memoriam

Elze Hidding

Donderdag 21 maart jl. is Elze Hidding, erelid van onze vereniging plotseling overleden. Op 27 maart werd in een respectvolle plechtigheid afscheid van Elze Hidding genomen. Hidding mocht 77 jaar worden.

Vanaf de oprichting van Onstwedder Boys in 1963 was hij lid van de club. Een lid van het eerste uur, dus bijna 56 jaar. Onstwedder Boys heeft naast zijn familie een grote rol voor hem gespeeld. Vele uren heeft hij er doorgebracht, belangrijker nog, hij heeft de club vooruit geholpen. Mede door zijn verdienste, is de club geworden wat het nu is.

Vanaf 1974 heeft Hidding een bestuursfunctie vervuld. Eerst als algemeen bestuurslid en vervolgens ruim 15 jaar als secretaris. Ook was hij nog 2 jaar penningmeester.

Naast de bestuursfuncties was Hidding ook speler van het 2e en later van het 3e en 4e elftal. Elftalleider van zowel junioren en senioren is hij ook jaren geweest. Sinds jaar en dag was hij consul van de KNVB. Het keuren van de velden werd door hem uitgevoerd. Zaterdagmorgen in alle vroegte kijken hoe de velden erbij lagen en of er door de weersomstandigheden gespeeld kon worden.

Als dank voor al deze werkzaamheden heeft het toen zittend bestuur Elze in 1998 voorgedragen als erelid van Onstwedder Boys. Ook was hij ‘goudenspelder’ van de KNVB voor zijn 25 jaar bestuurswerk binnen onze club.

Een andere hobby was het bijhouden van alles wat met Onstwedder Boys te maken had. Van krantenknipsels, spelers, leiders, trainers tot aan de opstellingen en wissels van het 1e elftal aan toe. Alles werd bewaard en in plakboeken geplakt. Zijn kamer boven aan de Wessinghuizerweg was ‘Onstwedder Boys’. Als er iets nagezocht moest worden was Elze de eerste die je belde en hij zocht graag in zijn, inmiddels enorm groot archief. Als hij het onverhoopt niet had of wist ging hij er achteraan totdat hij antwoord kon geven op de gestelde vraag. Tijdens exposities bij jubilea stond hij graag zijn plakboeken af om te laten zien.

Nadat hij gestopt was met zijn bestuurswerk en zelf niet meer voetbalde was hij vaste supporter van ons eerste elftal. Samen met ‘zijn’ vaste groepje stond hij bij iedere thuis- en uitwedstrijd langs de lijn om de verrichtingen van de ‘Boys’ te volgen. Pet op, schoenklompen aan en niet te vergeten zijn zakboekje bij de hand voor de te maken notities. Elze heeft bijna nooit een wedstijd gemist en na de wedstrijd steevast plaatsnemend aan ‘hun’ tafeltje achter in de kantine samen met zijn voetbalvrienden om de wedstrijd te evalueren en de laatste nieuwtjes uit het dorp door te nemen. Na een paar biertjes en een patatje was de voetbalzaterdag bij ‘zijn’ Onstwedder Boys ten einde.

Wat overblijft zijn de herinneringen, de lege plek langs de lijn en ‘zijn’ lege stoel aan ‘zijn’ tafel achter in de hoek van de kantine op ‘De Boskamp’.

Namens het bestuur,

René Jonker